Henry Dean: mondgeblazen glaswerk

Henry Dean is een Belgische fabrikant van artisanaal mondgeblazen glaswerk.  De collectie bestaat uit 3 takken.  Eerst en vooral is er Henry Dean, een collectie uniek glaswerk dat als kunstobject kan doorgaan.  Verder is er de Deanflowers collectie die zich focust op glaswerk voor de betere bloemist, en tenslotte is er Land, een collectie decoratief glaswerk dat vaak in interieurzaken wordt verkocht.

Wij spraken met Jim Doyen,  één van de 2 broers die vandaag de dag aan het hoofd staan van het familiebedrijf Henry Dean.  Jim zet, samen met zijn broer Jef, de lijnen van het bedrijf verder uit, en hij is tegelijk één van de artistieke bezielers van de firma.  Het enthousiasme waarmee Jim over glas vertelt verraadt liefde voor esthetiek en een passie voor het eerlijke en artisanale product dat glaswerk heet.

Hoe is de firma Henry Dean ontstaan?

De Firma is ontstaan in 1972.  Mijn vader, Hendrik Doyen, en mijn moeder, Edith De Bruyne, hebben dat samen opgestart. Het was een groothandel van vanalles moois, waaronder porselein en glaswerk. In feite was dat in die tijd meer verzamelen van allerhande dingen die ze mooi vonden.  De bistro glazen die we nog altijd verdelen bijvoorbeeld, die waren er toen al bij. Pas 10 à 15 jaar later zijn ze begonnen met het creëren van eigen modellen.

Ik ben zelf in de firma gestapt rond 1993 nadat ik een hele zomer in Sevilla heb gewoond om glas te leren blazen.  Diezelfde bistroglazen werden toen namelijk in Sevilla geproduceerd en jammer genoeg bestaat de fabriek niet meer, want daar ben ik persoonlijk wel mijn hart verloren aan glas.

Vanwaar de naam Henry Dean?

In feite is de naam van mijn vader, Hendrik Doyen, gewoon vertaald naar het Engels.  Henry Dean is ook zijn kunstenaarsnaam, hij heeft dat eens gebruikt om ergens op te zetten en dat is aangeslagen als signatuur. Vaak zeggen ze “Dean” tegen mij, maar mijn achternaam is dus eigenlijk Doyen.

Wat vindt u zo interessant aan glaswerk?

De bedoeling van die zomer in Sevilla is nooit geweest om glasblazer te worden, maar de sfeer in dat fabriek, het vasthouden van die mal en het blazen van dat glas vond ik wel fantastisch. Ik heb daar geleerd dat het uit de buik komt.

Ik ben altijd voor eenvoudige dingen geweest, de materie op zich inspireerde mij.   Daar waar mijn vader het kunstzinnige aspect opzocht,  ontwierp ik simpele dingen zoals bijvoorbeeld de tournon (een windlicht) en het Jackske.  Dat laatste is ontstaan bij de geboorte van mijn zoon Jack als soort van doosje voor de suikerbonen.   En nu is het Jackske voor velen een theelichthoudertje natuurlijk.

Wat is uw favoriete stuk?

Er zijn er verschillende.  Eén van mijn vaders favorieten is die gebroken vaas, de Wax Square, een vaas met een lijn in.  Eerder een kunstzinnig object en iets wat ik ook prachtig vind. Maar wat mij betreft is de Tsjomoloenga , een tabouretje in glas, nog altijd een fantastisch item. Er zijn maar 2 blazers die dat kunnen maken, zo moeilijk is dat.  Dan zie je pas wat een ambacht er vereist is bij het blazen van zo’n stuk.  Aan de andere kant, die vaas met 2 kleuren, met lila en oranje, zoals jullie er hier ook één staan hebben in de winkel, daar heb ik ook een speciale band mee.  Dat is een vaas die ik samen met mijn echtgenote ontworpen heb en waarvan ik het eerste exemplaar bij mij thuis heb staan. Ik was betrokken bij dat productieproces en ik heb een traan gelaten als die daarna op de beursstand gepresenteerd stond.  Ik vond die zo geslaagd, ik vond dat zo’n knappe vaas!  Een traan van geluk dus.

Wat maakt u blij?

Mijn familie natuurlijk.  Maar ook die mannen in de fabriek.  Wij produceren momenteel in 18 verschillende fabrieken, en in die zoektocht naar geschikte glasfabrikanten zijn we op een gegeven moment op een fabriek gestoten dat op sterven na dood was.  Als we drie dagen later gekomen waren, dan was dat er niet meer geweest.  Als je die situatie dan kan ombouwen, als door onze inbreng  dat bedrijf geleidelijk terug begint te bloeien en je krijgt een lach van die mensen wanneer we langskomen met nieuwe ontwerpen, ja dat maakt mij blij. Daar doe je het voor, evenzeer als bij een klant of een restaurant een vaas van jezelf te zien staan.  Eigenlijk is dit alles een uit de hand gelopen hobby als je het zo bekijkt. Wij hebben echt een heel tof bedrijf, vol met fijne mensen.

Wie of wat inspireert u? 

Mijn vrouw is heel creatief, het ontwerpen van nieuwe modellen is voor 80% haar inbreng.  Zij heeft iets in gedachten en dan bespreken we dat aan de keukentafel.  In feite komt dat bij ons allemaal heel natuurlijk.  Soms kijken wij wel eens naar de modekleuren van het moment, en dan proberen we daar iets mee te doen, maar meestal halen wij onze inspiratie gewoon uit het dagelijkse leven.    We hebben dan een idee waarmee we naar de fabriek gaan en dan wachten we op het resultaat.  En soms gebeurt het wel eens dat er iets totaal anders uitkomt dan wat we voor ogen hadden, en dat we daar dan op voort bouwen.  Het is dus meer een natuurlijk proces van proberen en zien wat er gebeurt, dan het volgen van een vast plan of ontwerp. Dat maakt het ook boeiend volgens mij.

Als het niet in België is, in welk land zou u dan willen wonen?

Sevilla en heel Andalucía ligt mij nauw aan het hart, net als Portugal.  Maar een land waar ik echt nog zou durven gaan wonen is Nieuw Zeeland.  Zij doen even veel als wij, en toch doen die minder.  Ze hebben daar minder  stress, ze leven op een ander ritme en toch doen zij hetzelfde als wat wij doen. En de natuur is daar prachtig.  In Nieuw Zeeland zou ik mij kunnen thuis voelen denk ik.

Wat is uw favoriete restaurant?

Het moet allemaal niet te gecompliceerd zijn.  Hoe simpeler, hoe liever, maar het moet vers zijn. In België is dat voor mij bijvoorbeeld La Terrazza in Wilrijk, of de keuken van Graanmarkt 13 in Antwerpen.  Ik vind al die hippe restaurants wel tof, en ik probeer dat een beetje te volgen, maar een lekkere steak in een plaatselijk café is eigenlijk toch meer mijn ding. De meerwaarde zit voor mij in de eenvoud. En zeker als je met vrouw en kinderen aan tafel zit, dan smaakt alles al 10 keer beter.